
Over een vrouw die zich veilig voelde in controle,
tot ze ontdekte waar dat vandaan kwam.
Ze was een beeldend kunstenares, eind dertig, getrouwd, zonder kinderen. Creatief, gevoelig, slim.
Maar ook moe van zichzelf.
“Ik moet alles zelf doen,” zei ze. “En alles moet kloppen. Als iets onverwacht verandert, raak ik compleet van slag.”
Ze noemde zichzelf perfectionistisch.
Vooral in relaties.
"Liefde? Dat laat ik liever niet te dichtbij komen.”
Tijdens haar QHHT-sessie werd duidelijk waarom dat patroon zo diep zat.
Een vorig leven in Ierland
Ze zag zichzelf als een man, een klokkenmaker in het Ierland van de 18e eeuw.
Een teruggetrokken leven, tussen tandwielen, uurwerken en precisie.
Zijn dagen waren stil. Alles draaide om orde, timing, perfectie.
Hij leefde in isolement.
Hij vermeed mensen. Want mensen waren onvoorspelbaar.
Mensen maakten dingen rommelig. En verlies, dat deed te veel pijn.
Hij stierf alleen, met perfect afgestelde klokken en een leeg hart.
Wat dit betekende in het nu
Toen ze uit trance kwam, kon ze haar gevoel nauwelijks in woorden vatten.
“Het is zo herkenbaar,” zei ze. “Ik hou van structuur, maar eigenlijk ben ik gewoon bang.”
Ze zag dat haar drang naar controle geen karaktertrek was, maar een oud verdedigingsmechanisme.
Ze was bang om te verliezen wat ze liefhad en dus hield ze afstand.
Niet omdat ze niet kon liefhebben,
maar omdat ze ooit geleerd had dat liefde pijn doet als je het toelaat.
Wat er veranderde
Na haar sessie begon ze kleine dingen los te laten. Niet in een keer, maar op haar eigen tempo.
Ze liet zichzelf falen tijdens het schilderen, zonder meteen opnieuw te beginnen.
Ze deelde voor het eerst haar angsten met haar partner.
Ze ontdekte dat intimiteit niet per se chaos is.
Soms is het juist de ruimte waarin je adem mag halen.
Een paar weken later stuurde ze me een bericht:
“Ik voel me niet meer op slot. Niet alles hoeft strak gepland. Soms mag het leven gewoon gebeuren.”
Reflectie
Voor veel vrouwen zit de neiging tot controle dieper dan we denken.
Het is een overlevingsstrategie.
Soms afkomstig uit dit leven. Soms veel ouder.
In een QHHT-sessie komt vaak helder naar voren waar dat patroon echt ontstaan is.
Als je het eenmaal ziet, kan je kiezen: blijf ik het herhalen of bevrijd ik mezelf?
Herken jij dit ook?
Dan is het misschien tijd om te ontdekken
waar het echt vandaan komt.
Reactie plaatsen
Reacties